Myśl, że wszystkie rozliczne formy roślin i zwierząt istniejące obecnie nie były stwarzane de. novo, lecz powstały z istniejących uprzednio prostszych organizmów w wyniku stopniowych przemian nagromadzających się w ciągu wielu pokoleń, jest jedną z największych unifikujących koncepcji biologicznych. Pewne elementy tej koncepcji występowały już w dziełach niektórych filozofów greckich żyjących przed naszą erą, od Talesa z Miletu ?do Arystotelesa. Teoria ewolucji świata organicznego była również przedmiotem rozważań wielu filozofów i naturalistów w okresie od XIV do XIX wieku. Jednakże powszechne zainteresowanie wzbudziła ona dopiero po opublikowaniu przez Karola Darwina w roku 1859 jego dzieła ?O powstawaniu gatunków” (The Origin of Species). W książce tej przedstawił Darwin bogaty szczegółowy materiał dowodowy oraz przekonujące argumenty, przemawiające za tym, że ewolucja świata organicznego rzeczywiście miała miejsce. Aby wyjaśnić, w jaki sposób może się odbywać proces ewolucji istot żywych, Darwin wysunął teorię doboru naturalnego. Zgodnie z darwinowską teorią doboru naturalnego każda grupa roślin i zwierząt wykazuje tendencję do zmian. Ponieważ rodzi się zwykle więcej osobników każdego gatunku niż może się wyżywić i utrzymać przy życiu, powstaje pomiędzy nimi ?walka” (współzawodnictwo) o byt, przy czym osobniki posiadające takie cechy, które dają im pewną przewagę w tej walce, mają większe szansę przeżycia niż osobniki nie obdarzone tymi cechami.
