Morza właściwe dzielimy na przybrzeżne albo po prostu brzeżne, śródziemne i wewnętrzne. W grupie wielkich mórz, śródziemnych wyróżnia się morza międzykontynentalne, z reguły głębokie, otoczone przez różne kontynenty (Morze Arktyczne, wyspowe mórz;i Indonezyjskie, środkowoamerykańskie, europejskie Morze Śródziemne)oraz morza wewnątrz kontynentalne zazwyczaj mniejszych rozmiarów (Bałtyk, Zatoka Hudsona, Zatoka Perska). Z racji gospodarki wodnej morza typu śródziemnego rozpadają się na morza o bilansie wód dodatnim, w których dopływ rzek góruje nad parowaniem, a poziom wody jest wyższy od oceanicznego (Bałtyk, Morze Czarne), i na morza o bilansie ujemnym, o parowaniu przewyższającym dopływ rzek, położone w zasięgu klimatu suchego i ciepłego, zazwyczaj bardziej słone od normalnych wód oceanicznych, o poziomie wód niższym od poziomu sąsiednich wód otwartych (Morze Śródziemne, Morze Czerwone). Morza brzeżne przylegają do brzegów, są mniej lub więcej otwarte, jak np. Morze Północne lub oddzielone od otwartych wód oceanicznych łańcuchami wysp (Morze Ochockie, Japońskie, Andamańskie i in.). Morza wewnętrzne utraciły łączność z wodami oceanicznymi stały się jeziorami, jak np. Kaspijskie. Jednak ze względu na rozmiary i historię geologiczną niektórzy traktują je raczej jako morza niż wielkie jeziora.
